Augustin Souchy

---

I wojna światowa

W momencie, gdy I wojna światowa wybuchła, Augustin Souchy podjął decyzję o przeniesieniu się do Austrii. Było to działanie mające na celu uniknięcie poboru do wojska. Niestety, jego plany szybko legły w gruzach, gdyż został deportowany. W ramach dodatkowych represji sąd nałożył na niego obowiązek noszenia obroży z napisem: „Uwaga: Anarchista!”. Ten wymowny napis później posłużył mu jako tytuł jego wspomnień.

Po tym incydencie Souchy zdecydował się na emigrację do neutralnej Szwecji. Jednak również tam napotkał trudności związane ze swoimi antymilitarystycznymi przekonaniami i w rezultacie trafił do więzienia na polecenie rządu. Po dramatycznej ucieczce z aresztu osiedlił się w Danii oraz Norwegii, gdzie kontynuował swoje życie na uchodźstwie.

Powrócił do Niemiec dopiero w 1919 roku, stając się częścią ruchu anarchistyczno-syndykalistycznego. Jego zaangażowanie w te idee przyczyniło się do dalszego rozwoju jego poglądów. W trakcie swoich podróży odwiedził również Rosję, gdzie miał okazję rozmawiać z Włodzimierzem Leninem, a także uczestniczył w spotkaniach Kominternu.

Ważnym punktem w jego życiu było spotkanie z Piotrem Kropotkinem, jednym z czołowych teoretyków anarchizmu. Kropotkin zwrócił uwagę Souchy’ego na rewolucjonistów, którzy dążą do przejęcia władzy, jak miało to miejsce w przypadku bolszewików w Rosji, co wywarło na nim duży wpływ i ukształtowało jego dalsze poglądy.

Republika weimarska

W 1921 roku Augustin Souchy mieszkał ze swoją żoną Teresą oraz synem Jeanem we Francji. Jednakże, w wyniku swojego anarchistycznego światopoglądu, został stamtąd wydalony. Po powrocie do Niemiec, jego życie zawodowe nabrało intensywności, gdyż przez kolejne dziesięciolecie pełnił funkcję redaktora w piśmie „Syndykalista” (Der Syndykalist).

Jego działalność nie ograniczała się tylko do redagowania, gdyż współpracował także z Rudolfem Rockerem w Międzynarodowym Stowarzyszeniu Pracowników. Organizacja ta miała na celu stworzenie alternatywy na arenie międzynarodowej dla Profinternu, który w tym czasie był zdominowany przez bolszewików.

Wygnanie

W 1936 roku, Augustin Souchy znów opuścił swój kraj, udając się do Francji, gdzie osiedlił się w Paryżu. Po wybuchu hiszpańskiej wojny domowej starał się zorganizować wsparcie dla anarchistyczno-syndykalistycznej konfederacji CNT-FAI. Souchy kilkukrotnie podróżował do Hiszpanii, gdzie wygłaszał przemówienia na wiecach, a także pisał wiele na temat procesów kolektywizacyjnych, które miały miejsce w Katalonii.

Po upadku hiszpańskiej rewolucji, stanął przed trudnym zadaniem przedostania się z powrotem do Francji, co zakończyło się dla niego dwuletnim pobytem w obozie pracy. W 1942 roku udało mu się uciec do Meksyku, gdzie żył aż do 1948 roku, intensywnie pisząc o wolnościowym socjalizmie oraz hiszpańskim kolektywizmie.

W 1952 roku podjął podróż do Izraela, aby zbadać życie w kibucach. Następnie, w 1963 roku, Międzynarodowa Organizacja Pracy zaoferowała mu stanowisko eksperta ds. kształcenia. Należy podkreślić, że do tego momentu Souchy swoją pracę skupiał wyłącznie na realizacji celów organizacji anarchistycznych oraz anarcho-syndykalistycznych. Z humorem zauważył wówczas: „Wyobraźcie sobie, że w wieku 71 lat, kiedy wszyscy już dawno są na emeryturze, ja dostałem swoją pierwszą pracę.”

Powrót do Niemiec

W 1966 roku Souchy powrócił do Niemiec i osiedlił się w Monachium. W tym czasie często udzielał wywiadów dla mediów, zarówno w prasie, jak i w radio. Równolegle z tym, kontynuował publikowanie prac teoretycznych na różnorodne tematy. W 1983 roku, spotkał się po raz pierwszy od 1937 z Clarą Thalmann. Ich współpraca zaowocowała wspólnym pobytem w Hiszpanii, który trwał 6 tygodni. Podczas tego wyjazdu współpracowali z niemieckimi dokumentalistami przy filmie poświęconym walce z faszyzmem. Efektem tej współpracy był film, który zadebiutował na ekranach w 1984 roku pod tytułem Upragniona nadzieja (Die lange Hoffnung).

Souchy odszedł z tego świata w wieku 91 lat, 1 stycznia 1984 roku, po walce z zapaleniem płuc. Zmarł w szpitalu w Monachium. Zgodnie z jego wolą, ceremonia pogrzebowa się nie odbyła, a jego ciało zostało przekazane do celów naukowych, co oznacza, że nie powstał dla niego żaden grób.

---

Oceń: Augustin Souchy

---