Bertold z Raciborza, urodzony około 1280 roku w Raciborzu, a zmarły przed 18 kwietnia 1352 roku, prawdopodobnie w Krakowie, był postacią znaczącą w historii polskiego prawa. Swoją młodość spędził głównie we Wrocławiu, gdzie rozpoczął swoją ścieżkę edukacyjną.
Decydując się na studia prawnicze, udał się do Bolonii, gdzie przed rokiem 1304 uzyskał tytuł magistra. Jego kariera zawodowa zaprowadziła go również do Awinionu, gdzie przebywał w latach 1319 – 1320. Bertold zyskał znaczną renomę jako pełnomocnik książąt śląskich, w tym Leszka raciborskiego, w sporach dotyczących finansowych sentencji przekazywanych ze Śląska do Stolicy Apostolskiej.
W 1325 roku pełnił rolę prokuratora z ramienia biskupa krakowskiego Nankera w sprawie dotyczącej jurysdykcji nad Spiszem w konflikcie z arcybiskupem ostrzyhomskim. W 1339 roku, działając na rzecz króla Kazimierza Wielkiego, reprezentował Polskę w procesie z Krzyżakami o zwrot Pomorza i Kujaw. Historia mówi, że gdy Krzyżacy nie stawili się na rozprawę, Bertold miał wyrazić w tych słowach swoje stanowisko:
„Niechaj obecność Boga zastąpi ich nieobecność!”
Po tych słowach kontynuował proces z determinacją, co świadczy o jego umiejętności prowadzenia spraw prawnych oraz o jego oddaniu wobec sprawy, którą reprezentował.
Pozostali ludzie w kategorii "Inne":
Franz-Albrecht Metternich-Sándor | Rafał Brzoska | Katarzyna Kultys-Jabłońska | Augustin Souchy | Michał Rymer | Tomasz PietrzykowskiOceń: Bertold z Raciborza