Michał Rymer, urodzony 26 września 1919 roku w Raciborzu, to postać pamiętana jako odważny harcerz oraz dziennikarz. Jego życie zakończyło się tragicznie, gdy 17 lipca 1942 roku zmarł w Berlinie.
Był on również kurierem Sztabu Okręgu Śląskiego Związku Walki Zbrojnej, co podkreśla jego zaangażowanie w działania niepodległościowe w trudnych czasach II wojny światowej. Jego działalność i poświęcenie pozostają ważnym przykładem patriotyzmu.
Życiorys
Urodziny Michała Rymera miały miejsce 26 września 1919 roku w Raciborzu, gdzie dorastał w skromnej rodzinie. Jego ojciec, Jan, był górnikiem oraz aktywnym działaczem w środowisku polonijnym. Współtworzył Związek Towarzystw Katolickich w Bochum i pełnił rolę prezesa kilku organizacji, w tym Towarzystwa Oświatowego i Towarzystwa Polek w Bottrop. Dodatkowo był członkiem zarządu lokalnej filii Zjednoczenia Zawodowego Polskiego.
Po zakończeniu I wojny światowej, cała rodzina została skierowana przez ZZP do pracy na Górnym Śląsku, co przyczyniło się do ich przeprowadzki do Raciborza. W połowie 1921 roku rodzina Rymersów osiedliła się w Królewskiej Hucie (dzisiaj znanej jako Chorzów), co zbiegło się z działalnością ojca Michała w organizowaniu miejscowego Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.
Michał rozpoczął naukę w szkole podstawowej w 1925 roku. Po jej ukończeniu próbował zaciągnąć się do marynarki handlowej, co zakończyło się niepowodzeniem – został zatrzymany przez policję i odesłany z powrotem do rodziców. Następnie kontynuował edukację w Państwowym Gimnazjum im. Odrowążów w Chorzowie. W podobny sposób jak jego starszy brat Benedykt, Michał wstąpił do Związku Harcerstwa Polskiego, aktywnie pracując w 2 Drużynie Harcerskiej im. Zawiszy Czarnego.
W 1938 roku, po zdaniu egzaminu dojrzałości, Michał podjął pracę jako praktykant w hucie „Piłsudski” oraz rozpoczął studia na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Po wybuchu II wojny światowej, decyzją rodziny, razem z bratem Benedyktem, pozostał w Chorzowie, podczas gdy reszta rodziny przeprowadziła się do Zaleszczyk. Wkrótce jednak powrócili do Chorzowa.
11 listopada 1939 roku Michał, wraz z braćmi Benedyktem i Władysławem, przystąpił do konspiracyjnej Polskiej Organizacji Partyzanckiej, działającej w strukturach krakowskiej Służby Zwycięstwu Polski, przyjmując pseudonim „Castor”. Jego zaangażowanie w działalność konspiracyjną obejmowało zarówno wywiad, jak i werbunek. Na przełomie listopada, Michał z rodziną przeniósł się do Mikuszowic.
Od stycznia 1940 roku Michał pełnił funkcję redaktora, drukarza i korektora w konspiracyjnym piśmie „Świt”, jakie wydawali członkowie Okręgu Śląskiego Związku Walki Zbrojnej. W maju 1940 roku rozpoczął pracę jako kurier w sztabie Okręgu Śląskiego ZWZ, a od listopada 1940 roku rozpoczął nowe życie w Wiśle na zlecenie konspiracyjnych władz.
Niestety, 19 listopada 1940 roku, Michał i jego bracia zostali zatrzymani przez gestapo. Mimo że zdołał uciec, został postrzelony i pozostawiony na polu. Całkowicie wykrwawiony, odnaleziony następnego dnia przez gestapo, został aresztowany. Po przewiezieniu do szpitala bonifratrów w Katowicach-Bogucicach, trafił później do wielu innych miejsc, w tym więzienia w Katowicach i Bytomiu, aż w końcu osadzono go w berlińskim więzieniu Moabit przed rozpoczęciem procesu.
Na sali sądowej, Michał i inni członkowie kierownictwa śląskiego ZWZ zostali oskarżeni o zdradę stanu przez Trybunał Ludowy w Berlinie. Po trzech dniach rozprawy, 7 marca 1942 roku, Michał został skazany na karę śmierci razem z bratem Benedyktem. Prośba rodziny o ułaskawienie, złożona do samego Hitlera, została niestety odrzucona.
Michał zmarł 17 lipca 1942 roku w Berlinie, stracony obok swojego brata przez władze hitlerowskie.
Pozostali ludzie w kategorii "Inne":
Tomasz Pietrzykowski | Bertold z Raciborza | Franz-Albrecht Metternich-Sándor | Rafał Brzoska | Katarzyna Kultys-Jabłońska | Augustin SouchyOceń: Michał Rymer