Głaz narzutowy na placu Wolności w Raciborzu

---

Charakterystyka

Jest to masywny głaz granitowy, którego skład chemiczny obejmuje czerwone skalenie oraz kwarc. Jego waga wynosi 42,5 tony, a objętość to 16,5 m³. Dodatkowo, głaz ma długość 3,25 metra oraz wysokość 2,25 metra. Urok tego miejsca podkreśla jego lokalizacja – znajduje się on na środku placu Wolności, konkretnie na działce nr 843/175. W otoczeniu głazu rozciągają się także dwa popularne szlaki turystyczne, a mianowicie żółty Szlak im. Polskich Szkół Mniejszościowych oraz czerwony Szlak Husarii Polskiej.

Historia

Głaz narzutowy, który znajduje się w Raciborzu, ma swoje korzenie w Skandynawii, skąd dotarł do Kotliny Raciborskiej poprzez lądolód w czasie zlodowacenia Sanu II. Jego odkrycie miało miejsce w 1927 roku, kiedy to znalazł go w piaskowni Karola Popelli w Wojnowicach. Po upływie dwóch lat, w 1929 roku, głaz został całkowicie odsłonięty, a w 1934 roku, z inicjatywy Alfonsa Nentwiga, nauczyciela z Wojnowic, mimo jego ogromnych rozmiarów oraz wagi, przedsięwzięto transport do Raciborza, na miejsce, które wówczas nosiło nazwę placu Adolfa Polko (niem. Polkoplatz).

Transport głazu okazał się sporym wyzwaniem. Podwozie, które służyło do jego przewozu, wypożyczono od fabryki dywanów w Kietrzu, a na jego powierzchni umieszczono specjalnie zaprojektowany kocioł od firmy Siemens-Plania Werke (dzisiaj SGL Carbon, wcześniej ZEW S.A.). W procesie mocowania obiektu wykorzystano uchwyty oraz liny dostarczone przez firmę Fröhlich. Wsparcie w garażowaniu zapewniła raciborska kolej, udostępniając szyny oraz podkłady kolejowe.

Do podstawowego transportu użyto platformy, którą ciągnęły dwie lokomobile parowe, wypożyczone przez hrabiego Lichnowskiego z Kuchelnej. Ostateczny przyjazd głazu do nowego miejsca miał miejsce 6 czerwca 1934 roku. Po jego ustawieniu, obiekt został otoczony niewielkim murkiem, który przegrodzono tabliczkami z nazwiskami bojowników ruchu narodowo-socjalistycznego. Głaz zajął miejsce pierwszej publicznej fontanny w Raciborzu, sfinansowanej przez Adolfa Polko. Ceremonialna inauguracja odbyła się 1 lipca 1934 roku, a głaz miał symbolizować nową erę jako tysiącletni pomnik ruchu narodowo-socjalistycznego. Po zakończeniu II wojny światowej, w 1945 roku murek został zlikwidowany.

Od 10 czerwca 1960 roku, na mocy orzeczenia nr 179 Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Opolu, głaz otrzymał status pomnika przyrody nieożywionej. Kolejne orzeczenie o jego uznaniu wydano w rozporządzeniu nr 21/05 z dnia 16 czerwca 2005 roku przez wojewodę śląskiego.

---

Oceń: Głaz narzutowy na placu Wolności w Raciborzu

---