Eufemia von Adlersfeld-Ballestrem


Eufemia von Adlersfeld-Ballestrem, urodzona 18 sierpnia 1854 roku w Raciborzu, to postać o niezwykle interesującym życiorysie. Była nie tylko hrabiną, ale również uznaną pisarką.

Odeszła z tego świata 21 kwietnia 1941 roku w Monachium, pozostawiając po sobie ślad w literaturze oraz w historii. Jej życie i twórczość zasługują na głębsze zbadanie i refleksję.

Życiorys

Eufemia von Adlersfeld-Ballestrem urodziła się jako córka hrabiego Aleksandra von Ballestrema, właściciela majątku w Mikołowie. W 1884 roku poślubiła rotmistrza Józefa von Adlersfelda, z którym osiedliła się w różnych garnizonach, takich jak Milicz, Karlsruhe oraz Durlach. W latach 1899–1903 podróżowała po Europie, Azji, Ameryce i Afryce, odkrywając nowe kultury i inspiracje. Po tych podróżach, od 1903 roku, zamieszkała w Vevey nad Jeziorem Genewskim w Szwajcarii, gdzie spędziła wiele lat. Po śmierci męża w 1907 roku, zdecydowała się na przeprowadzkę do Karlsruhe, a następnie do Rzymu, by ostatecznie osiedlić się w Monachium.

Eufemia była aktywną pisarką, a jej dorobek literacki obejmował aż 111 dzieł, w tym nowele, dramaty, humoreski, opowiadania, biografie, opisy podróży, genealogie domów panujących, podręczniki bon-tonu, szkice historyczne oraz liczne tłumaczenia z języków angielskiego, francuskiego oraz hiszpańskiego. W jej twórczości dominowały powieści romantyczne, które skupiały się na świecie wojskowym i elitarnych sferach społecznych.

W latach 1881–1911 Eufemia była redaktorką Rocznika niemieckiej kultury i poezji (Jahrbuch deutscher Kunst und Dichtung), gdzie publikowała antologie poezji, nowel oraz opowiadań innych autorów. Jej pierwsze nowele ukazały się w 1876 roku, a w 1889 roku wydano dziewięć pierwszych książek. Ostatnia, zatytułowana Czarne opale (Schwarze Opale), została wydana w 1938 roku, gdy Eufemia miała już 84 lata.

Popularność Eufemii rosła, co skutkowało wieloma wznowieniami jej utworów; aż piętnastka jej dzieł była drukowana od 10 do 25 razy, a pięć z nich wznowiono ponad 30 razy. Jej najbardziej znane powieści to Habianka Kasia (Komtesse Kāthe), która doczekała się 58 wydań, oraz Hrabainka Kasia w małżeństwie (Komtesse Kātze in der Ehe), która była publikowana aż 44 razy. Z kolei dwutomowa powieść Białe Róże Ravensbergów (Die weißen Rosen in Ravensberg) została wydana w 164 edycjach w latach 1896–1953. W 1962 roku miały miejsce ostatnie wznowienia trzech jej powieści.


Oceń: Eufemia von Adlersfeld-Ballestrem

Średnia ocena:4.58 Liczba ocen:5