Georg Hyckel

Jako nauczyciel rozpoczął swoją karierę zawodową w Komornikach w latach 1900–1903, a następne trzy lata spędził w Nowej Wsi. Jego chęć do nauki prowadziła go dalej; studiował w Hombergu i we Frankfurcie nad Menem, gdzie również pracował w zakładzie dla głuchoniemych. W 1911 roku objął stanowisko profesora w zakładzie dla głuchoniemych w Raciborzu, które zajmował aż do 1945 roku. W znacznym stopniu przyczynił się do rozwinięcia tej instytucji.

W latach 1925–1933 oraz 1938–1945 sprawował również stanowisko dyrektora raciborskiego muzeum, swoimi działaniami wspierając rozwój lokalnej kultury i edukacji. Po zakończeniu II wojny światowej, między 1945 a 1952 rokiem, był kierownikiem szkoły specjalnej w Chociebużu. Po tym etapie kariery przeszedł na emeryturę i osiedlił się w Warendorfu, gdzie zmarł 22 czerwca 1975 roku.

Hyckel odegrał znaczącą rolę w powstaniu muzeum w Raciborzu. W latach 1922–1934 był wydawcą czasopisma „Oberschlesische Rundschau” oraz corocznego kalendarza „Ratiborer Heimatbote”. Jego dorobek literacki obejmował liczne publikacje dotyczące regionu Raciborza oraz całego Śląska, a nawet po wojnie kontynuował pisanie książek na tematy związane z tymi obszarami, gdy już nie mieszkał w Raciborzu.